ارجمندنیا، اصغر (1354)، تحلیلی از شاخص های مسکن در ایران، مجله محیط شناسی، شماره 5 دانشگاه تهران.
آسایش. حسین. “سنجش کیفیت زندگی: سنجش کیفیت زندگی در ١٠٠ شهر بزرگ جهان (متروپلتین) بر اساس تحقیق کمیته بحران جمعیت.” مسکن و محیط روستا 1375: 3-14.
آمارنامه کلانشهر اهواز (1385)، معاونت برنامه‌ریزی و توسعه شهرداری اهواز.
آمارنامه کلانشهر اهواز (1390)، معاونت برنامه‌ریزی و توسعه شهرداری اهواز.
بردی آنامرادنژاد. رحیم. “ارزیابی ویژگی های کمی و کیفی مسکن در ایران طی سال های ١٣45-1390.” فصلنامه برنامه ریزی شهری 20 بهار (1394): 35-50.
توفیق. فیروز. “برنامه ریزی مسکن.” مموعه مقالات آموزشی برنامه ریزی مسکن، سازمان ملی زمین و مسکن تهران، ١٣٨٢.
حکمت‌نیا، حسن. موسوی، میرنجف. (1390)؛ کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامه‌ریزی شهری و ناحیه‌ای. چاپ دوم، یزد، انتشارات علم نوین.
حکیمی، هادی و همکاران (1390)، ارزیابی شاخصهای کمی و کیفی مسکن در سکونتگاههای غیررسمی ایران (مطالعه موردی: جمشیدآباد خوی)، مجله جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، سال 22. شماره پیاپی 44، شماره 4، صص: 210-197.
حیدرآبادی، قاسم (1381)، بررسی تاثیر متغیرهای جمعیتی بر شاخص مسکن در استان خراسان، شماره 39 و 40 ، بهار و تابستان.
دهقان. مهدی. و کرامت اله زیاری. “برسی شاخص های کمی و کیفی مسکن در شهر یزد و برنامه ریزی آتی برای آن.” ص 36 (1382): 62-75.
رسولی، محمد (1375)، ارزیابی سیاستهای توسعه مسکن در رابطه با الگوی مسکن بر اساس معیارهای شهرسازی، مجموعه مقالات سومین سمینار سیاست های توسعه مسکن در ایران، جلد اول، وزارت مسکن و شهرسازی.
رفیعی. مینو. “مسکن شهری در ایران: چشم انداز آتی توسعه پایدار.” تعاون ٧5 (1376): 31-28.
زرفشان. عطااله. برنامه ریزی فضایی مسکن: مطالعه موردی شهر مراغه. یزد: دانشگاه یزد، 118،1383.
زنجانی، حبیب اله (1371)، جمعیت و توسعه، مجموعه مقالات، مرکز مطالعات و تحقیقات شهر سازی و معماری ایران، چاپ اول.
زیاری، کرامت الله. مهدنژاد، حافظ. پرهیز، فرهاد. (1388). مبانی و تکنیک‌های برنامه‌ریزی شهری. چابهار: انتشارات دانشگاه بین‌المللی چابهار.
سلطانی. علی. و همکاران. “تحلیلی بر ویژگیهای اجتماعی- اقتصادی ساکنان مسکن مهر، مطالعه موردی شهرهای شیراز، فیروزآباد، آباده، نورآباد و استهبان.” مطالعات و پژوهش های شهری و منطقه ای، ١٣٩٣: 84-67.
صارمی. حمید رضا. و مریم ابراهیم پور. “بررسی شاخص های مسکن ایران و جهان (مطالعه موردی : ایران، انگلیس و فرانسه).” هویت شهر (هویت شهر) شماره دهم (1391)؛ 102-91.
عزیزی. محمد مهدی. “تحلیلی بر جایگاه و دگرگونی شاخص های مسکن شهری در ایران.” هنرهای زیبا (نشریه هنرهای زیبا شماره 23)، پاییز 1384: 25-34.
عزیزی، محمد مهدی (1375)، تحلیل فرایند برنامه های مسکن در ایران: تنگناها و معیارها، مجموعه مقالات سومین سمینار سیاست های توسعه مسکن در ایران، جلد دوم، وزارت مسکن و شهرسازی.
فرهنگی، ساسان (1374)، پیش بینی وضع مسکن در نقاط شهری استان گیلان، مجموعه مقالات دومین سمینار سیاست های توسعه مسکن در ایران، جلد دوم، وزارت مسکن و شهرسازی.
لطفی. حیدر. “بررسی شاخص های کمی و کیفی مسکن و پیش بینی آن برای آینده در شهر اسفراین.” فصلنامه جغرافیایی سرزمین، علمی – پژوهشی 21 (1388)؛ 82-69.
مرکز آمار ایران، نتایج سرشماری‌های عمومی و نفوس مسکن سال‌های 1345، 1355، 1365، 1375، 1385 و 1390.
معروف نژاد، عباس (1390)، تأثیر کاربری‌های شهری در ایجاد جزار حرارتی، مطالعه موردی، شهر اهواز، فصلنامه مطالعات محیطی هفت حصار، شماره هفدهم، سال پنجم، پاییز 1395.
ملکی، سعید (1382)، بررسی نقش شاخصهای اجتماعی مسکن در برنامه ریزی توسعه مسکن در شهر ایلام، مجله مسکن و انقلاب، شماره 104، زمستان.
ملکی، سعید (1388)، بررسی تأثیر جمعیت بر تغییرات شاخصهای اجتماعی مسکن در شهر اهواز، فصلنامه جمعیت، شماره 75-76.
Flood, J., (1997). Urban and housing indicators. Urban studies, No.34(10), pp: 1635-1665.
Gallent, N., Shucksmith, M., Tewdwr-Jones, M., (Eds.)., (2003). Housing in the European countryside: Rural pressure and policy in Western Europe. Routledge.
Ghoguill,CH(2007): The search for policies to support sustainable housing.Habitat international,vol 31,pp:143-149.
Jenkins,P.and et al(2002): Planning and Housing in the Rapidly urbanizing World,London and New york: Routledge.
Preston,V(2006): Encyclopedia of Human Geography,USA: Sage Publications,Inc.
Veltmeyer, H., (2010). The poverty report: Ideas, policies and pathways. In Development Forum, Vol.3, Special Issue.
)