اسمیت، دیوید، ام (1381)، کیفیت زندگی؛ رفاه انسانی و عدالت اجتماعی، ترجمه حسین حاتمینژاد و حکمت شاهی اردبیلی، مجله اطلاعات سیاسی- اقتصادی، سال هفدهم، شماره 185.
حیدری، تقی(1395)، تحلیل زیست پذیری بافت های فرسوده شهری( مورد پژوهی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان)، رساله دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، اساتید راهنما: دکتر علی شماعی و دکتر فرزانه ساسان پور.
خراسانی، محمد امین (1390). . تبیین زیست پذیری روستاهای پیرامون شهری با رویکرد کیفیت زندگی (مطالعه موردی شهرستان ورامین)، رساله دکتری، دانشگاه تهران، دانشکدة جغرافیا.
خزاعی نژاد، فروغ(1394)، تحلیل زیست پذیری در بخش مرکزی شهر تهران، محله های منطقه12، رساله دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، استاد راهنما: سیمین تولایی، محمد سلیمانی
زیاری، کرامت الله، پوراحمد، احمد، حاتمی نژاد، حسین و بایستن، علی(1397)، سنجش و ارزیابی اثرات حکمروایی خوب شهری بر زیست پذیری شهرها (مطالعه موردی :شهر بوشهر)، نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال 9، شماره34
عیسی لو، علی اصغر و دیگران (1393). انگارة زیست پذیری، رهیافتی نوین جهت ارتقای کیفیت زندگی در جوامع روستایی (مطالعۀ موردی : شهرستان قم، بخش کهک)، نشریة مسکن محیط و روستا، شمارۀ 146
Andrews, C. J. ٢٠٠١. Analyzing quality-of-place. Environment and Planning B: Planning and
Design ٢٣:٢٠١-٢١٧.
Meyre, D., ١٩٨٧, Community-relevant Measurement of Quality of Life a Focus on Local Trends, University of Texas at Austin, Urban Affalrs Quarterly, Vol. ٢٣, No. I, PP. ١٠٨ -١٢٤.
Lennard, H, L. (1997) “principles for the livable city” in lennard, S.H, S von ungern sternberg, lennard, eds. making cities livably. International making cities livably conferences. California, USA: Gondolier press.
Timmer and Seymoar (2005), the livable city the world urban forum 2006, vancover, Canada International center for sustainable cities.
Wheeler, S. (2001). Livable Communities: Creating Safe and Livable Neighborhoods, Towns, and Regions in California
)
