ایمانی، جواد. (۱۳۹۰). رابطه مدیریت مشارکتی و جو سازمانی با اثربخشی مدیران مدارس راهنمایی شهرستان بندرعباس. نشریه آموزش و ارزشیابی (علوم تربیتی). دوره ۴، شماره ۱۴: ۷۳ - ۴۵.
تاج، شهره و نقی زاده، ناهید. (۱۳۸۹). بررسی مدیریت مشارکتی در برنامه ریزی توسعه جوامع روستایی و عشایری با تکیه بر تجاربی از ایران. فصلنامه علمی - پژوهشی جغرافیا. دوره ۳۔ شماره ۱۰: ۵۴ - ۱۵.
حقی، یعقوب و کرمی نسب، صدیقه (1399)؛ بررسی میزان رضایت مندی شهروندان نسبت به عملکرد شهرداری و شورای شهر (مطالعه موردی: شهر گرمی)، فصلنامه جغرافیا و روابط انسانی، دوره 3، شماره 3، زمستان 1399، صفحه 128-142
ربیعی فر، ولیاالله و دیگران(1392)؛ ارزیابی توسعه پایدار شهر زنجان از دیدگاه یز ستمح یطی بر پایه تکنیک swot، مطالعات و پژوهشهای شهری و یا منطقه، سال چهارم، شماره شانزدهم، بهار، صص ۱۳۰-۱۰۵.
رجبی، آزیتا. (۱۳۹۰). شیوه های مشارکت شهروندی در فرآیندهای توسعه شهری. فصلنامه جغرافیایی آمایش محیط. شماره ۱۲: ۱۱۶ - ۱۰۱.
رحمانی، محمد(1391)؛ کلانشهر، ویژگی ها و مفاهیم، تهران، انتشارات امید انقلاب با همکاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان.
رحیمی بالکانلو، خدیجه؛ قربانی، مهدی؛ جعفری، محمد و طویلی، علی. (۱۳۹۴). قدرت اجتماعی و شاخص مر کزیت در شبکه بهره برداران مرتع در راستای مدیریت مشارکتی (منطقه مورد مطالعه: مرتع گورمومنین، منطقه کلاته رودبار، دامغان). نشریه مرتع و آبخیزداری (منابع طبیعی ایران). دوره ۶۸. شماره ۱: ۶۴ - ۴۷.
رضوانی، محمدرضا. (۱۳۸۳). مقدمه ای بر برنامه ریزی توسعه روستایی در ایران، تهران: نشر قومس
رفیعیان، مجتبی و سکینه معروفی. (۱۳۹۰). نقش و کاربرد رویکرد برنامه ریزی ارتباطی در نظریه های نوین شهر سازی، آرمان شهر، شماره ۷، صص ۱۱۳ - ۱۲۰.
رهنمایی، محمدتقی و دیگران. (۱۳۹۰). ارزیابی قابلیتهای توسعه شهری مراغه با استفاده از مدل ترکیبی ANP SWOT مجله جغرافیا و توسعه، شماره ۲۴، پاییز، صص ۷۷-۱۰۰.
رهنورد, فرج الله. (۱۳۸۰). مدیریت مشارکتی، تهران : مرکز آموزش مدیریت دولتی.
زمردی، دانش(1395)؛ نقش و جایگاه مدیریت مشارکتی در توسعه و عمران شهری(مطالعه موردی شهرستان پاوه)، پایان نامه کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی باختر ایلام، دانشکده جغرافیا
زیاری، کرامت الله ؛ قاسمی، سعید؛ مهدیان بهنمیری، معصومه و مهدی، علی. (۱۳۹۴). CDS، رویکردی مشارکتی در فرآیند چشم انداز سازی توسعه شهری (مورد پژوهش: شهر مهاباد). مجله علمی - پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی سال ۲۰. دوره ۱۹. شماره ۲۰۱:۵۳ – ۱۹۷.
شیخ محمدی و مجید و تولیت زاده و محمد رضا. (۱۳۸۰). مدیریت مشارکت پذیر بر اساس نظام پیشنهادها، تهران : انستیتو ایز ایران
صادقی، مجتبی و رهنما، محمدرحیم. (۱۳۹۰). تبیین ساختاری - کار کردی مدیریت مشارکتی شهری (مطالعه موردی: شهر مشهد). فصلنامه پژوهش های جغرافیای انسانی. دوره ۴، شماره ۱: ۱۸۴ - .۱۶۹
قوت دین، محمدسعید. (۱۳۹۴). طراحی مدل اخلاق مشارکتی در مدیریت کیفیت جامع. نشریه اخلاق در علوم و فناوری. دوره ۱۰. شماره ۳: ۱۲۰ -۱۱۱.
مهدیزاده، جواد (۱۳۸۵). برنامه ریزی راهبردی توسعه شهری تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران، انتشارات کیانقش.
یارمحمد توسکی، مریم (۱۳۹۴). بررسی وضعیت همبستگی اجتماعی در توسعه شهری اراک. نشریه مطالعات ملی. دوره ۱۶. شماره ۶۲ پیاپی ۲: ۱۵۰ - ۱۳۳.
Dixon, Tim. (2011). Sustainable Urban Development to 2050: Complex Transitions in the Built Environment of Cities, Oxford Institute for Sustainable Development, Oxford Brookes University.