بختیاری، صادق؛ دهقانی زاده، مجید و رعیتی، علیرضا (1390). سنجش وضعیت توسعه یافتگى شهرستان هاى استان یزد با بهره گیرى از رویکردهاى تصمیم گیرى بامعیارهاى چندگانه وتحلیل عاملی. فصلنامه علمی- پژوهشی برنامه ریزی و بودجه، سال هفتم، شماره3، پاییز 1391، ص 159-131.
پوراصغر سنگاچین، فرزام؛ صالحی، اسماعیل و دیناروندی، مرتضی (1392). مقایسه روش های سنجش توسعه پایدار منطقه ای با استفاده از شاخص های ترکیبی )مطالعه موردی: استانهای کشور ایران(. پژوهش های محیط زیست، سال 4 ،شماره 7 ، بهار و تابستان 1392، ص58-45.
ساسانپور، فرزانه و آقاجانی، نفیسه (1394). سنجش توسعه یافتگی کالبدی - فضایی مناطق شهری در راستای پایداری شهری (مطالعه موردی: مناطق 22 گانۀ کلانشهر تهران). نشریه مطالعات نواحی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان، سال دوم، شماره 2، بهار 1394.
سرخ کمال، کبری، زنجیرچی، سید محمود و بیرانوند زاده، مریم (1390). سطح بندی شهرستان های استان خراسان رضوی از لحاظ مؤلفه های توسعه یافتگی فرهنگی. مجله علمی تخصصی برنامه ریزی فضایی، سال اول، شماره دوم، پاییز 1390، ص 108-95.
صالحی، سعدی؛ لطیفی، سید میدیا و قاسمی پور، هیوا (1397). سنجش وضعیت توسعه یافتگی دهستان های شهرستان سقز با مدل .HDI جغرافیا و روابط انسانی، پاییز 1397، دوره1 ،شماره.
صرافی، مظفر (1377). برنامه ریزی توسعه منطقه ای، انتشارات سازمان مدیریت و برنامه ریزی، دفتر آمایش و برنامه ریزی منطقه ای، چاپ دوم.
ضرابی، اصغر و تبریزی، نازنین (1389). تعیین سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان مازندران- رویکرد تحلیل عاملی. فصلنامه جغرافیایی آمایش محیط، شماره12، ص77-63.1.
فیروزی، محمد علی؛ محمدی دهچشمه، مصطفی و مختاری چلچه، صادق (1396). بررسی نابرابری منطقه ای در شهرستان های استان خوزستان. مجلّة جغرافیا و توسعة ناحیه ای، سال پانزدهم، شمارة 2، پاییز و زمستان 1396، شمارة پیاپی 29، ص240-217.
قدیری معصوم، مجتبی (1379). سیری در مفاهیم و ابعاد مختلف توسعه. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان 1379، ص 15-1.
معصومی اشکوری، سید حسن (1385). اصول و مبانی برنامه ریزی منطقه ای. چاپ سوم، تهران نشر پیام.
Balisacan. A. M. (2008). Regional Development dinamics and decentralization in the Philippines:Then lessons from a’’fast stater’’, Asian Economic Bulletin,vol.25,no.3,p.293315.
Blewitt. J. (2008). Understanding Sustainable Development, London: Earthscan,p.21-24.
Dai. X. & Zhang. J. (2011). The TOPSIS Analysis on Regional Disparity of Economic Development in Zhejiang Province. Canadian Social Science, 7(5), 135139.Availablefrom:URL:http://www.cscanada.net/index.php/css/article/view/j.css.
Eva. P. (2014). Comparing Regions´ Ranking by MCDM methods: the Case of Visegrad Countries.WSEAS TRANSACTIONS on BUSINESS and ECONOMICS: Volume 11, 2014,pages 496-507.
ENSURE. (2000). Making Sustainable Regional Development Visible: Evaluation Methods and Indicators in the Regional Context, Sustain, Institute fürVerfahrenstechnik, Graz.
Jiameng. G.. Mingyue. Q. & Kewu. P. (2014). Comprehensive Evaluation of Regional Development Level of Resources inequalities. 2014 26th Chinese Control and Decision Conference (CCDC). P. 2223-2226.
Stecyk. A. (2019). The AHP-TOPSIS Model in the Analysis of the Counties Sustainable Development in the West Pomeranian Province in 2010 and 2017: Journal of Ecological Engineering.Volume 20, Issue 7, July 2019, p. 233- 244.
Massey. D. (1978). In What Sense a Regional Problem?, Regional Studies. Vol. 13 pp.
233-243.
Pike. A.. Rodríguez-Pose. A & Tomaney. J. (2016). Shifting horizons in local and regional development: Regional Studies, 2016.
Yeung. H. (2009). Regional Development and the Competitive Dynamics of Global Production Networks: An East Asian Perspective. Regional Studies, Vol. 43.3, pp. 325–351, April 2009.
Laji. A. (2019). Regional Development Inequalities in Kenya: Can Devolution Succeed Where Other Strategies Failed?: International Journal of Regional Development. 2019,Vol.6,No.1.
Zougris. K.. Gee. R & Zaras. D. (2015). Regional Development, World System’s Taxonomies and Inequality: A MESO-Domain Approach: International Journal of Regional Development. 2015, Vol. 2, No. 1.
Novkovska. B. (2017). Regional Development Disparities and Their Connection with Hidden Economy: UTMS Journal of Economics 8 (2): 151–158.
Kapitsinis. N. (2020). The underlying factors of the COVID19 spatially uneven spread. Initial evidence from regions in nine EU countries: Reg Sci Policy Pract. 2020;12 :1027–1045.