ارزیابی و سنجش میزان تحقق‌پذیری روستای خلاق در بخش مرکزی شهرستان اردبیل

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه برنامه‌ریزی شهری و روستایی، دانشگاه محقق اردبیلی

2 دانشیار ،گروه معماری،دانشکده فنی و مهندسی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران

3 کارشناس ارشد،گروه معماری،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و سنجش میزان تحقق‌پذیری روستای خلاق در بخش مرکزی شهرستان اردبیل انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش ۲۵ روستای دهستان از پنج دهستان بخش مرکزی شهرستان اردبیل با ۱۴۲۳۴ خانوار است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۳۷۵ نفر برآورد گردید پراکندگی تعداد نمونه‌ها در روستاها به صورت طبقه‌ای و بر اساس نسبت جمعیت آنها می‌باشد. جهت بررسی موضوع در چهار بعد کالبدی، فرهنگی-اجتماعی، اقتصادی و محیطی از ۵۹ گویه بر اساس مطالعات سایر پژوهشگران به صورت تلفیقی استفاده گردید. روایی صوری پرسشنامه توسط پانل متخصصان و صاحب‌نظران این حیطه مورد تأیید قرار گرفت و ضریب پایایی برای کل پرسشنامه ۰.۸۶ بدست آمد. نتایج یافته‌ها بیانگر این است که شاخص‌های روستای خلاق در چهار بعد موردمطالعه در وضعیت مطلوبی قرار ندارد، همچنین نتایج تکنیک کوپراس از سطح‌بندی ۲۵ روستا نشان داد ۱۳ روستا در سطح متوسط و ۱۲ روستا در سطح ضعیف قرار دارد، در این بین روستای جمایران در بالاترین سطح و روستای حکیم قشلاقی در پائین‌ترین سطح خلاق بودن قرار داشتند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation and measurement the feasibility of a creative village in in Central District of Ardabil

نویسندگان [English]

  • bahram imani 1
  • hojatollah rashid 2
  • mehrdad ebrahimian 3
1 Associate Professor, Department of Geography and Urban and Rural Planning, University Of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
2 Associate Professor of Architecture, University of Mohaghegh Ardebili , Ardebil,Iran.
3 MA student of Architecture, University of Mohaghegh Ardebili , Ardebil,Iran
چکیده [English]

The present study was conducted with the aim of evaluating and measuring the feasibility of a creative village in the central part of Ardabil city. This research is based on descriptive-analytical nature in terms of applied purpose.The statistical population of the study is 25 rural villages out of five rural districts in the central part of Ardabil city with 14,235 households. The sample size was estimated 375 people based on Cochran's formula. Dispersion of the number of samples in villages by class and based on their proportion of the population. To examine the subject in four physical dimensions, Sociocultural, Economic and environmental 59 items were used in combination based on studies of other researchers. The face validity of the questionnaire was confirmed by a panel of experts in this field and the reliability coefficient for the whole questionnaire was 0.86. The results indicate that the indicators of the creative village in the four dimensions studied are not in a favorable condition. Also, the results of Coopras technique from leveling 25 villages showed that 13 villages are in the middle level and 12 villages are in the low level. Meanwhile, Jamairan village was at the highest level and Hakim Gheshlaghi village was at the lowest level of creativity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sustainable Development
  • Creative Village
  • Creative Village Characteristics
  • Ardabil County
ابریشمی، حمید؛ بیدرام، رسول؛ ماجد، وحید؛ بخشایش، الهام (1398). امکان سنجی توسعه پایدار روستایی از طریق توسعه صنایع خلاق: نمونه موردی صنایع دستی روستاهای منتخب استان اصفهان، فصلنامه روستا و توسعه، دوره 22، شماره 4، صص 69-51.
تمیزی، منوچهر؛ سهیلی، جمال الدین؛ ذبیحی، حسین (1397). طراحی مدل تجویزی استمرار خلاقیت و آزمون آن در طراحی معماری، فصلنامه هویت شهر، دوره 12، شماره 3، صص 84-75.
جهانتیغ، حسنعلی؛ عنابستانی، علی اکبر؛ میرلطفی، محمودرضا؛ خوارزمی، امیدعلی (1400). تحلیل فضایی شاخصهای شکل‌گیری روستای خلاق در سکونتگاه‌های روستایی (مطالعه موردی: منطقه سیستان)، فصلنامه برنامه‌ریزی فضایی، دوره 11، شماره 1، صص 114-87.
خسروی، ندا.(1389). یادداشت بر شهر خلاق، ماهنامه پژوهشی، آموزشی شهرداری ها، دوره 11، شماره 100، صص 114-113.
دل انگیزان، سهراب؛ دهقانی شبانی، زهرا؛ خانزادی، آزاد؛ ذبیحی‌دان، محمدسعید (1397). تعیین شاخص‌های شهر خلاق و رتبه‌بندی کلانشهرای ایران بر اساس معیارهای شهر خلاق، با استفاده از روش تاپسیس، اقتصاد شهری، دوره 3، شماره 1، صص 24-1.
راست قلم، مهدی؛ صیدایی، سید اسکندر؛ نوری، سید هدایت اله (1395). تعیین پیشران‌های کلیدی رهیافت روستای خلاق با استفاده از نرم افزار میک مک، پژوهش‌های روستایی، دوره 7، شماره 2، صص 329-319.
رحیمی، محمد؛ مردعلی، محسن؛ داها، الهام؛ فلاح زاده، عبدالرسول،(1392). شهر خلاق (مبانی و شاخص ها)، دانش شهر، شماره 196، صص 12-1.
رفیعیان، محسن،(1389)، درآمدی بر مناطق و شهر های خلاق، مجله شهرداری ها، دوره 1، شماره 100، صص 15-12.
عینالی، جمشید؛ محمدی یگانه، بهروز؛ قاسملو، حسن (1398). نقش گردشگری خلاق در توسعه پایدار مناطق روستایی (مطالعه موردی روستاهای تاریخی-فرهنگی شمال غرب کشور)، فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی روستایی، دوره 8، شماره 2، صص 39-19.
قنبری، یوسف؛ رحیمی، راضیه؛ برقی، حمید (1400). مدل میزبانی روستاییان در گردشگری خلاق: روستاهای هدف گردشگری استان اصفهان، دوره 25، شماره 75، صص 205-193.
کلانتری، خلیل؛ حجت، ورمزیاری؛ عسکری ندوشن، عباس،( 1392). چشم انداز آینده جمعیت روستایی و چالش‌های مدیریت توسعه پایدار روستایی در ایران، فصلنامه - روستا و توسعه، دوره 16، شماره 2، صص 1-23 .
گل محمودی، محمود (1391 ). الگوى مناسب و عناصر لازم کارآفرینى روستایى در توسعه عدالت محور در ایران، مجموعه مقالات نخستین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، )نقشه راه طراحی و تدوین الگو(. کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
محمدیان، دلیر ؛ یوسف زمانی، مهرداد (1397). بررسی عوامل محیطی و طبیعی بر ارتقا خلاقیت کودکان در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان،کنفرانس بین المللی عمران، معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران،تهران.
مختاری ملک آباد، رضا؛ سقایی؛ محسن؛ ایمان،فاطمه (1393). سطح بندی مناطق پانزده گانه شهر اصفهان از لحاظ شاخص های شهر خلاق با استفاده از مدل های برنامه‌ریزی منطقه ای، مجله پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، دوره 5 ، شماره 16، صص 150-120.
مختاری ملک آبادی، رضا؛ مرصومی، نفیسه؛ علی اکبری، اسماعیل؛ امینی، داوود ( 1394)، تبیین معیارهای بومی سازی شاخص های مکانی فضای شهر خلاق با رویکرد ایرانی-اسلامی، مطالعات شهر ایرانی اسلامی، دوره 6 شماره 22، صص 39-23.
یاسوری، مجید؛ سجودی، مریم (1396). ارآفرینی روستایی؛ راهی برای تحقق روستای خلاق،اولین همایش اندیشه ها وفناوری های نوین در علوم جغرافیایی، دانشگاه زنجان.
Balfour, b., fortunato, m.w., alter, t.r, (2018), the creative fire: an interactional framework for rural arts-based development. Rural studies, 63, pp 229-239.
Dani A. A., Santoso, E, B., Sulistyarso, H(2016), Influence Factors on the Development of Creative Industry as Tourism Destination (Case Study: Footwear Village in Mojokerto City), Social and Behavioral Sciences, no 227, pp 671 – 679.
Donald, B., Beyea, J., Christmas, C., (2008). Growing the creative-rural economy in prince Edward County, Department of Geography Queen’s University.
Hartley, J., Potts, J., MacDonald, T. (2012), The CCI Creative City Index 2012, Cultural Science Journal, Vol.5, No.1, pp. 138-145.
Kamarudin, K.H., Untari, R., Ngah, I., (2018). Development of Creative Village and Rural Entrepreneurship in Malaysia and Indonesia: An Exploratory Study, Rural Research & Planning Group International Conference 2018, At Denpasar, Bali.
Keller I. I., Velibeyoglu, K. (2021), the rise and fall of the rural creative class: The case of Alacatı, City, Culture and Society, 24, pp 100372.
Lee, J., Lee, H. (2015). Deriving Strategic Priority of Policies for Creative Tourism Industry in Korea using AHP, Procedia Computer Science, 55, pp 479-484.
Li, B., Mi, Z., & Zhang, Z. (2020). Willingness of the new generation of farmers to participate in rural tourism: The role of perceived impacts and sense of place, Sustainability, 12(3), pp 766-775.
Sawyer, R. K, (. 2006). Explaining Creativity. The Science of Human Innovation. Oxford: Oxford University Press.
Townsend, L., Wallace, C., Fairhurst, G., & Anderson, A. (2017). Broadband and the creative industries in rural Scotland. Rural Studies, 54, pp 451–458.