تحقق‌پذیری حکمروایی شایسته در فرایند بازآفرینی پایدار بافت‌های ناکارآمد شهری (نمونه موردی:‌‌منطقه 17شهر‌تهران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه جغرافیای انسانی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

10.22034/gahr.2023.406397.1909

چکیده

وجود بافت های ناکارآمددر نواحی شهری بالاخص در کلانشهر تهران به عنوان یکی از چالش های کاربردی مدیریت شهری شناخته می شود و لازمه مدیریت آن، بهره مندی از اصول مدیریتی کارآمد و مطلوب در مناطق مختلف می باشد، وجود بافت متراکم و فرسوده در منطقه 17 شهر تهران همواره مورد توجه سیاستگذاران شهری قرار گرفته است که در این شناخت اصول مدیریتی به عنوان یک ضرورت کلیدی به حساب می آید، با توجه به اهمیت بازآفرینی شهری بافت های ناکارآمد و بهره مندی از اصول مدیریتی کارآمد، این پژوهش به دنبال چگونگی تحقق پذیری حکمروایی شایسته در فرایند بازآفرینی پایدار منطقه 17 تهران می باشد، روش به صورت تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی مبتنی بر داده ها و نقشه های موضوعی منتشر شده می باشد. با توجه به بررسی‌های انجام شده، می‌توان نتیجه گرفت که حکمروایی شایسته در منطقه نیاز به توجه بیشتر به مدیریت شهری، توسعه پایدار، حفظ حقوق شهروندان، حفظ امنیت و آرامش عمومی و مشارکت شهروندی دارد. با اعمال اصول حکمروایی شایسته در این منطقه، می‌توان بهبود شرایط زندگی شهروندان و بهبود عملکرد نهادهای مسئول مدیریت شهری در این منطقه را تضمین کرد.همچنین بر مبنای تحلیل های صورت گرفته نشان دهنده این است که در کل، حکمروایی شایسته ، می‌تواند بهبود وضعیت بافت ناکارآمد منطقه 17 تهران را تسهیل کند. همچنین، برای ایجاد یک حکومت شایسته، نیاز به رعایت اصول اخلاقی، شفافیت، عدالت و توجه به نیازهای شهروندان است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Realization of competent governance in the process of sustainable regeneration of inefficient urban tissues (case example: District 17 of Tehran)

نویسندگان [English]

  • Marzieh Jalali 1
  • Hossein Hataminejad 2
1 Department of Human Geography, Faculty of Geography, University of Tehran, Tehran, Iran
2 Human Geography, Faculty of Geography, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The existence of inefficient structures in urban areas, especially in the metropolis of Tehran, is known as one of the practical challenges of urban management, and its management is necessary to benefit from efficient and desirable management principles in different areas, the existence of dense and worn-out structures in 17 regions of the city. Tehran has always been the focus of urban policy makers, and in this recognition of management principles is considered as a key necessity, considering the importance of urban regeneration of inefficient structures and benefiting from efficient management principles, this research seeks to realize the realization of governance. It is appropriate in the sustainable regeneration process of the 17th district of Tehran, the method is analytical and library and document studies based on published data and thematic maps. According to the conducted investigations, it can be concluded that proper governance in the region requires more attention to urban management, sustainable development, protection of citizens' rights, protection of public security and peace, and citizen participation. By applying the principles of good governance in this region, it is possible to improve the living conditions of citizens and improve the performance of institutions responsible for urban management in this region. Also, based on the analysis, it shows that in general, good governance can improve the condition of the fabric. Facilitate the ineffectiveness of Tehran's 17th district. Also, in order to create a decent government, it is necessary to observe moral principles, transparency, justice and attention to the needs of citizens.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Decent governance
  • regeneration
  • dysfunctional context
  • 17th district
  • urban management
ابراهیم­زاده، عیسی و شیوا ملکی. 1391. "تحلیلی بر ساماندهی و مداخله در بافت فرسوده­ی شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده­ی شهر خرم­آباد)". پژوهش­های جغرافیای انسانی، شماره 81، پاییز 1391، صص 234-217.
امینی، میلاد، حمیدرضا صارمی و قالیباف محمدباقر. 1397. جایگاه حکمروایی شهری در فرآیند یازآفرینی بافت فرسوده شهری مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال سی و سوم، شماره سوم، پاییز 1397، شماره پیاپی 130، صص 217-202.
آشناور, محسن, واشقانی فراهانی, ابراهیم, & ربیعی فرداد, ابوالفضل. (1400). مطالعه موانع و چالش های زمینه ای فراروی حکمروایی مدیریت شهرها در ایران. جغرافیا و روابط انسانی, 4(3), 18-31.
بابایی فر, رضا. (1402). نقش پروژه های عمرانی در تحقق سیاست های بازآفرینی بافت‌های ناکارآمد شهری. جغرافیا و روابط انسانی, 5(4), 665-684. doi: 10.22034/gahr.2023.396958.1872
حسینی، سید هادی. 1395. "تحلیل شاخص­های حکمروایی خوب شهری با تأکید بر نظرات شهروندان و مدیران؛ مطالعه موردی: شهر تربت حیدریه". فصلنامه مطالعات شهری، دوره 5، شماره 20، پاییز، صص43-52.
حکمت­نیا، حسن، محمد ملکی، میرنجف موسوی و افشانی علیرضا. 1396. "سنجش میزان تحقق­پذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (مطالعه موردی: شهر ایلام)". مجله پژوهش­های جغرافیای انسانی، دوره 49، شماره 3، پاییز 1396.
حیدری, اصغر, زیاری, کرامت الله, سهرابی, نوید. (1399). ارزیابی جایگاه مؤلفه های حکمروایی خوب شهری در بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری (مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران). کاوش های جغرافیایی مناطق بیابانی, 8(2), 137-160.
درودی, محمد هادی, حاتمی نژاد, حسین, زنگنه, سعید،  پوراحمد, احمد. (1401). تبیین نقش و جایگاه حکمروایی شهری در فرایند مداخله در بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری(نمونه مورد مطالعه: شهر مشهد). جغرافیاوتوسعه ناحیه ای, (), -. doi: 10.22067/jgrd.2023.79713.1212
طیبی رهنی, علی اصغر, پیشگاهی فرد, زهرا, ذکی, یاشار. (1401). الگویابی حکمروایی شایسته شهری در ابعاد فضایی- سیاسی کلان‌شهر تهران. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری10(3), 193-213. doi: 10.22059/jurbangeo.2022.345253.1715
عظیمی آملی, جلال, جمع‌دار, اکبر. (1395). بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری باتاکید بر الگوی حکمروایی خوب (نمونه موردی: محله ده ونک، منطقه 3 تهران). فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)6(25), 85-99.
عظیمی آملی، جلال و اکبر جمع­دار . 1395. "بازآفرینی بافت­های فرسوده شهری با تأکید بر الگوی حکمروایی خوب (نمونه موردی: محله ده ونک، منطقه 3 تهران)". فصلنامه علمی-پژوهش جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال هفتم، شماره 1، زمستان 1395، صص 99-85.
غلامی­، محمد، عیسی شیبانی امین، اسماعیل صفر علیزاده و رباب حسین­زاده. 1396. "اولویت­بندی مؤلفه­های حکمروایی شایسته شهری از دیدگاه فعالان بخش مدیریت شهری (مورد مطالعه؛ شهر بوکان)". فصلنامه علمی-پژوهش جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال هفتم، شماره 4، پاییز 1396، صص 88-77.
قاسمی، ایرج،  محمد قاسمی سیانی و حسین حیدری. 1394. "عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان در نوسازی و بهسازی بافت فرسوده". فصلنامه علمی-پژوهشی رفاه اجتماعی، سال پانزدهم، شماره 59، صص 255-288.
یغفوری، حسین، محمد اسکندری ثانی و حامد ارشد. 1395. "تحلیل جایگاه حکمروایی شایسته شهری و برنامه­ریزی راهبردی آن (مطالعه موردی: شهر بیرجند)". پژوهش­های جغرافیای برنامه­ریزی شهری، دوره 4، شماره 3، پاییز 1395.صص 411-429.
Brinkerhoff, D. W. (2015). Governance and development: Lessons learned and ways forward. Public Administration and Development, 35(3), 222-237.
Ebrahim, A., & Weisband, E. (2015). Global development and the corporate citizen: Navigating the political terrain. Business Ethics Quarterly, 25(3), 343-371.
Gaventa, J. (2014). Power and powerlessness: Quiescence and rebellion in an Appalachian valley. University of Illinois Press.
Leach, M., & Scoones, I. (2013). The politics of green transformations. Routledge.
Pattberg, P., & Stripple, J. (2008). Beyond the public and private divide: remapping transnational climate governance in the 21st century. International Environmental Agreements: Politics, Law and Economics, 8(4), 367-388.
Ribot, J. C., & Peluso, N. L. (2003). A theory of access*. Rural Sociology, 68(2), 153-181.
Scholte, J. A. (2016). Governing globalisation: Power, authority and global governance. John Wiley & Sons.