ارزیابی شاخص های راهبرد توسعه شهری در چابهار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه جغرافیای دانشگاه مراغه

2 گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری- دانشگاه مراغه

3 گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه

چکیده

یکی از رویکردهای نوین در طرح‌های توسعه شهری، رویکرد راهبرد توسعه شهری (CDS) می باشد که در سال 1999 با هدف کاهش فقر، توسعه پایدار، ارتقای مشارکت و ایجاد حکمرانی خوب شهری ایجاد گردید. گذار از برنامه ریزی اقتدارمحور به برنامه ریزی مشارکت محور با هدف تعریف روشنی از آینده شهر برای ساکنان شهری عملا پویایی محیط شهری را سبب می‌شود. از سوی دیگر طرح های توسعه شهری فعلی با خصوصیات خشک بودن، آمرانه بودن، از بالا به پایین بودن، عدم مشارکت اکثریت شهروندان را به وجود آورده است. طرح استراتژی توسعه شهری،رویکردی راهبردی است که هم اکنون در بسیاری از کشور های جهان و به خصوص کشور های در حال توسعه با استقبال مواجه شده است. هدف این پژوهش ارزیابی شاخص های راهبرد توسعه شهری در چابهار است. با توجه به اینکه شهر چابهار هم در ایران از موقعیت استراتژیک ویژه ای برخوردار است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای، اسنادی، روش مشاهده مستقیم و پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد؛ بین حد مبنا(3)و مقدار محاسبه شده(2.63)اختلاف معناداری وجود دارد. از آنجایی که مقدار محاسبه شده کمتر از حد استاندارد می‌باشد نتیجه می‌گیریم وضعیت توسعه شهر چابهار در شاخص راهبردی در حد نامطلوب و غیر قابل قبول می باشد. به طوری که مؤلفه حکمروایی خوب شهری با میانگین 34/2 کمترین و مؤلفه بانک پذیری با میانگین 5/3 بیشترین مقدار را دارند. نتایج مدل سوات هم نشاندهنده این است که بهترین استراتژی برای چابهار استراتژی تهاجمی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Evaluation of urban development strategy indicators in Chabahar

نویسندگان [English]

  • omid mobaraki 1
  • ALI valigholizadeh 2
  • shekofeh sahrajoo 3
1 university of maragheh
2 university of maragheh
3 university of maragheh
چکیده [English]

One of the new approaches to urban development projects is the Urban Development Strategy (CDS) approach developed in 1999 with the goal of reducing poverty, sustainable development, promoting participation and creating good urban governance.The transition from authority-based planning to participatory planning with the aim of clearly defining the future of the city for urban residents practically causes the dynamism of the urban environment. On the other hand, the current urban development plans with the characteristics of dryness, dictatorship, from top to bottom, have created the lack of participation of the majority of citizens. The Urban Development Strategy Plan is a strategic approach that is now welcomed in many countries around the world, especially in developing countries. The purpose of this study is to evaluate the indicators of urban development strategy in Chabahar. Considering that the city of Chabahar also has a special strategic position in Iran. The type of applied research and its method is descriptive-analytical. Library, documentary, direct observation, questionnaire and interview methods were used to collect information. SPSS software was used to analyze the data.Research results show; there is a significant difference between the baseline limit (3) and the calculated value (2.63). Since the calculated amount is less than the standard, we conclude that the development situation of Chabahar city in the strategic index is unfavorable and unacceptable. So that the component of good urban governance with an average of 2.34 has the lowest and the component of banking with an average of 3.5 have the highest value. The results of the SWOT model also show that the best strategy for Chabahar is an offensive strategy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban development strategy
  • good urban governance
  • competitiveness
  • Chabahar city
  • bankability
  1. بهزادفر، مصطفی(1382). ضرورت و موانع ایجاد شهر هوشمند در ایران.نشریه هنر های زیبا،شماره 15.صص15-27
  2. جهانی شکیب، فاطمه، سیده آل، محمد و صالحی، اسماعیل (1393). انطباق پذیری راهبرد توسعه شهری در نظام برنامه ریزی شهری ایران نمونه مورد مطالعه: شهر شاهرود. فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، 9(3 ،)ص 47-62.
  3. حیدری چیانه،رحیم، سیده، خدیجه و ازگمی، رضا (1389). نقش استراتژی توسعه شهری (CDS) در سیاست های تامین مسکن گروه های کم در آمد شهری،مطالعه موردی:شهر رشت،پژوهش های جغرافیای انسانی،42 (73)ص 52-89.
  4. رحمتی، علیرضا (1392). برنامه ریزی توسعه شهر بابلسر با رویکرد توسعه شهری(CDS).پایان نامه کارشناسی ارشد،گروه جفرافیا،دانشکده ادبیات علوم انسانی دکتر علی شریعتی،دانشگاه فردوسی مشهد.
  5. رهنمایی،محمد تقی، شعبانی فرد، محمد و سراسکانرود، مهدی (1388). توسعه استراتژیک شهری میانی ایران با تأکید بر رویکرد CDS راهی به‌سوی توسعه منطقه‌ای، مجله آمایش سرزمین، (1)، 21-54.
  6. زیاری،کرامت ا...، قاسمی،سعید، مهدیان بهنمیری، معصومه و مهری، علی (1394). CDSرویکردی مشارکتی در فرآیند چشم انداز سازی توسعه شهری (مورد پژوهش: شهر مهاباد).نشریه علمی-پژوهشی جغرافیا و برنامه ریزی شهری،20 (53) ،201-167.
  7. صرافی، مظفر (1381)،. بنیادهای توسعه پایدار کلانشهر تهران. همایش توسعه پایدار ، تهران.
  8. علی اکبری، اسماعیل وکماسی، حسین (1397). ارزیابی شاخص های استراتژی توسعه شهری CDSدر کلان شهر کرمانشاه، مجله جفرافیا و توسعه فضای شهری،سال پنجم،شماره 1.
  9. قمری، شیما و پورموسوی، موسی (1396). بررسی تأثیرات هویت اجتماعی محلات در طرح‌های توسعه شهری، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، شماره9(31) ،ص 29-35.
  10. کریمی، فریده، عبدالله زاده فرد، علیرضا، شکور، علی (1397). نقش راهبرد توسعه شهری (CDS) در توسعه پایدار شهری( مطالعه موردی: منطقه 3 شهرداری شیراز، دوفصلنامه پژوهش های بوم شناسی شهری، دوره 9، شماره 17، دانشگاه پیام نور.
  11. لاله پور،لاله(1386). حکمروایی شهری و مدیریت شهری در حال توسعه،جستار های شهرسازی،شماره 19و20،تهران.
  12. مهدیزاده،جواد(1385). برنامه ریزی راهبردی توسعه شهری،تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران،معاونت معماری و شهرسازی وزارت مسکن و شهرسازی،چاپ دوم،تهران.
  13. هاشمی،حسین، رضویان،محمد تقی و سجادی،ژیلا (1396). نقش مدیریت شهری در موفقیت رویکرد راهبرد توسعه شهری (CDS)مورد:شهر قزوین،جغرافیا(فصلنلمه علمی-پژوهشی و ین المللی انجمن جفرافیا ی ایران)، شماره15(54)، ص129-146.
  14. تافلر، آ. (1383). شوک آینده، ترجمه حشمت‌الله کامرانی، تهران، نشر علم.
  15. اشرفی،یوسف (1388). CDSرویکردی جدید در برنامه ریزی شهری در رویکردی تحلیلی،فصلنلمه مدیریت شهری،شماره 22،بهار 88
  16. هریسون، جفری و کارون جان(1382). مدیریت استراتژیک، ترجمه بهروز قاسمی، انتشارات هیات، تهران.
  17. مرادی مسیحی، واراز(1388). برنامه ریزی استراتژیک و کاربرد آن در شهرسازی ایران، انتشارات پردازش و برنامه ریزی شهری، تهران، 1384.
  18. City Development Strategy Hyderabad. (2004). United Nations Human Settlement Programmed, (Un‐ HABI‐ TAT).
  19. Cities Alliance. (2010). Livable Cities the Benefits of Urban Environmental Planning.
  20. Egger, S. (2005) Determining a sustainable city model, Environmental Modelling & Software.
  21. Hall, T. (2005) urban geography, Routledge, London and New York, 3rd edition.
  22. Metaxas, T. (2010). City Competition, Place Marketing and Economic Development in South Europe: The Barcelona case study Destination, WWW. City of Sydney.
  23. Parnell,S & Jenny R.(2005).Development and urban policy: Johannesburg city development strategy, urban studies, Vol43,No2.
  24. Steinberg, F. (2002). Strategic urban planning in Latin America: experiences of building and managing the future, HIS. Rotterdam, Netherland.
  25. Van Jijk, M. P. (2004). Urban management makes cities more com- petitive, but requires capacity building’. Urbanicity. Urbanicity. http://www.urba- nicity.org.
  26. Sarrafi, M., Abdollahi, M. (2007). Analysis of the concept of citizenship and assess its place in the laws, regulations and urban management. Journal of Geographical Research, 63.